علم به تنهایی موجب عمل نمی شود

عمل انسان تحت تاثیر عوامل فردی و اجتماعی بسیاری قرار دارد. ویژگی های شخصیتی و محیط اجتماعی بر رفتار فرد اثر گذارند و منش او را شکل می دهند. اما مسئله‏ی دیگری نیز وجود دارد که گاهی از آن غفلت می‏شود و آن ضرورت انگیزه برای ایجاد کنش است. گاهی انسان به چیزی علم دارد و می‏داند انجام آن برای او مضر است اما باز هم آن را انجام می‏دهد یا برعکس می‏داند انجام کاری برای او مفید است اما از انجام آن سر باز می‏زند. اینجاست که باید توجه به عامل انگیزه جلب شود به این معنی که دانستن به تنهایی برای تولید رفتاری خاص کافی نیست بلکه وجود انگیزه هم ضروری است.

حال اگر به رفتارهای دینی توجه شود بدیهی است که بسیاری از افراد خوب و بد بودن آنها را تشخیص می‏دهند اما در عمل مطابق دانسته‏های خود رفتار نمی‏کنند. این از مصادیقی است که می‏توان گفت انگیزه لازم برای عمل به دانسته‏ها وجود ندارد.

یکی از راه‏هایی که برای ایجاد انگیزه برای عمل به دستورات دینی پیشنهاد می‏شود ارتباط داشتن با محیط‏های مذهبی مناسب و شرکت در مناسک و مناسبت‏های مذهبی است. اگر شخص در هفته یکبار یا بیشتر در نماز جماعت، مجالس دعا و یا عزاداری‏ شرکت کند انگیزه‏ی عمل در او تقویت می‏شود. و بیشتر به دانسته‏های خود عمل می‏کند.

 نوشته شده توسط قاسم ابراهیمی پور در جمعه 87/6/15 و ساعت 11:36 صبح | نظرات دیگران()