گروه 4جامعهشناسی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) قم
دادستان قم در تاریخ 2 تیرماه 87 با هشدار نسبت به افزایش فعالیت رمالان در شهر مذهبی قم اعلام کرده بود که حداقل 20 رمال در شهرستان قم زندانی هستند و اظهار امیدواری کرده بود که تا قبل از نیمه شعبان بساط کلیه رمالان مستقر در قم برچیده شود. وی 20 آبان ماه نیز از دستگیری 5 رمال و دعانویس خبر داده و تاکید کرده بود این افراد به 1 تا 7 سال زندان محکوم خواهند شد. او 2 آذرماه نیز از بازداشت 12 رمال و دعانویس شامل 9 مرد و 3 زن خبر داد. در تاریخ 8 آذر هم نیروی انتظامی استان قم طرح ویژهای را برای بازداشت رمالان و دعانویسان به اجرا گذاشته است. ماموران ناجا در این طرح عملیاتی هم حداقل 8 تن از رمالان و دعانویسان شهر قم، که عمدتاً در مناطق شیخآباد و نیروگاه مستقر بودند، را بازداشت کردند. دور تازه بازداشت دعانویسان و رمالان پس از آن صورت میگیرد که ماه گذشته و بر اساس طرح برخورد با شیادان مدعی مهدویت که تعداد آنها در سه سال اخیر افزایش قابل ملاحظهای داشته است، حکم اعدام «علیرضا پیغان» یکی از مشهورترین این شیادان صادر شد. دادستانی قم ماه گذشته دستور بازداشت 5 مدعی دروغین دیگر مهدویت در استان قم را صادر کرده بود. این 5 نفر طی ماههای اخیر ادعا کرده بودند امام دوازدهم، سیزدهم یا چهاردهم! هستند و مریدانی را نیز برای خود دست و پا کرده بودند.
حال باید پرسید: از نظر فرهنگی چه چرخشی در کشور پدید آمده است که چنین موج گستردهای از خرافهگرایی به راه افتاده و اصول اعتقادی مردم را به بازی گرفته است؟ سوال مهم دیگر را اینگونه طرح میکنیم: آگاهی تنها سلاح مبارزه با خرافهگرایی است، رسانهی ملی چقدر در این زمینه تلاش کرده است؟ و غیر از انعکاس هشدارهای مراجع معظم تقلید در این زمینه چه کار فرهنگی شایستهای را سامان داده است؟ جامعهشناسان ما تا کی میخواهند در پیچوخم مباحث تکراری و کلیشهای طلاق و اعتیاد و ... درجا زده و تکرار مکررات بفرمایند و از واقعیات جامعه همیشه چند قدم عقبتر باشند؟
اصول مشترک اگزیستانسیالیستها و نقد آن
فیلسوفان اگزیستانسیالیست در جواب به هیچ مسئلهای به هم وفاق ندارند، اما در ناحیه سوالات میتوان به طور نسبی، اتفاقی در بین اگزیستانسیالیستها یافت. طبق رای آکونر آن ها در پنج مسئله و بنابر گفته لیسی در هشت مسئله و بر اساس بیان کاپلسون در سه مسئله با هم اتفاق نظر دارند. البته ما در اینجا طبق نظر دائرهالمعارف فلسفه ویراسته پل ادواردز مشی می کنیم و به شش مسئله مورد اتفاق می پردازیم.
1. مساله تفرد انسانیادامه مطلب...
بسمه تعالی
یازده تیرماه هشتاد و هفت بود که همایش اسلام و آسیبهای اجتماعی در سالن همایشهای وزارت کشور برگزار شد؛ آمارهای ضد و نقیض و در برخی موارد، جعلی، از این همایش در سایتها و خبرگزاریها اعلام شد؛ از آنجا که بنده عضو کارگروه زنان آسیبدیده اجتماعی (روسپیگری) بودم، بر آن شدم که برخی آمارهای مهم را با اصلاحات لازم و به صورت واقعی و نه جعلی اعلام کنم.
این همایش نتیجه چند ماه بحث و بررسی اعضای کارگروههای نه گانه مربوط به این همایش بود. و تا حد امکان سعی شد که نظر اسلام در ارتباط با پدیده روسپیگری بیان شود؛ اگر چه به دلایل مختلف از جمله کمبود وقت و متخصص نبودن همه اعضا در ارتباط با اسلام و غلبه نظریههای سکولار در علوم انسانی، کاستیهایی نیز مشاهده خواهد شد.
برخی از آمارهای مذکور به این شرح است.
الف) 89 درصد روسپیها مجرد هستند و این نشان از تأثیر مثبت ازدواج در جلوگیری از انحرافات جنسی به شمار میرود.
ب) میانگین سن روسپیگری از 35 سال در گذشته به 27 سال در حال حاضر کاهش یافته است. خاطر نشان میسازد که آمارهای تهیه شده در بهزیستی در ارتباط با سن روسپیگری اعتبار نخواهد داشت چرا که آمارهای این سازمان صرفاً مربوط به چند دختر فراری است و روشن است که این دختران، نشان دهنده واقعی جامعه آماری نخواهد بود.
ج) 50 (پنجاه) درصد روسپیها به دلیل فقر نسبی و رفع نیازهای ثانویه (مانند خرید خودرو، طلا و جواهرات، لباسهای فاخر، گوشیهای گرانقیمت و مانند آن، و 50 درصد آنها به دلیل فقر مطلق و رفع نیازهای اولیه زندگی خود، دست به این انحراف میزنند. این آمار نشان از نوعی مصرفزدگی، تجملگرایی و اسراف در جامعه بوده و حکایت از فقر مطلق بخشی از جامعه نیز دارد.
د) حدود هفتاد روسپیها به دلیل نبود فرهنگ عفاف و کنترل در خانواده، حدود سی درصد نیز به دلیل اعمال کنترلهای سخت و بیمورد مرتکب انحراف جنسی میشوند.
آمارهای دیگر را در کتابی که در این زمینه منتشر خواهد شد بخوانید.