چند قورباغه با هم در حال قدم زدن بودند که ناگهان چهارتای آن‏ها درون چاهی افتادند. اما هنگامی که سعی می‏کردند از آن چاه خارج شوند. بقیه‏‏ی دوستان فریاد می‏زدند: بیخودی تلاش نکنید موفق نمی‏شوید و از این حرف‏ها. بر اثر همین حرف‏ها سه‏تای آن‏ها درون چاه افتادند و مردند اما یکی با سعی فراوان توانست از چاه خارج شود. پس از خروج و ابراز تشکر از تشویق‏های دوستان خود معلوم شد که این یکی ناشنوا بوده است.

یکی از ویژگی‏های فرهنگی ما این است که حرف دیگران را قبل از اتمام نقد کنیم. و این خصلت در تمامی قشرها و حوزه‏ها وجود دارد.

از اساتید و مسئولان بگیر تا مردم کوچه و بازار. به محض این که دولت یا هر سازمانی یا هر دانشمند و استادی حرفی بزند همه دوست دارند حرف او را نقد و رد کنند. بدون این که خود طرحی جایگزین داشته باشند.

در همین راستا استفاده از واژه‏هایی چون قطعا و یقینا در اثبات نقدها بسیار زیاد است. به نظر می‏رسد با این وجود نباید انتظار خلاقیت از جامعه داشت. به عبارت دیگر ابتدا باید زمینه‏ی خلاقیت را فراهم کرد و آن هم تشویق است و تحسین.

 نوشته شده توسط قاسم ابراهیمی پور در شنبه 87/3/4 و ساعت 3:40 عصر | نظرات دیگران()