حمید فاضل قانع - گروه 4جامعه‏شناسی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) قم

هرگاه مرد با ایمان برادر خود را خشمگین ساخت ، میان خود و او جدائى انداخت . [ گویند : حشمه و أحشمه ، چون او را بخشم آورد . و گفته‏اند شرمگین شدن و خشم آوردن را براى او خواست . و آن گاه جدائى اوست ] . [ و اکنون هنگام آن است که گزیده‏هاى سخن امیر مؤمنان علیه السّلام را پایان دهیم ، حالى که خداى سبحان را بر این منّت که نهاد و توفیقى که به ما داد سپاس مى‏گوییم . که آنچه پراکنده بود فراهم کردیم و آنچه دور مى‏نمود نزدیک آوردیم . و چنانکه در آغاز بر عهده نهادیم بر آنیم که برگهاى سفید در پایان هر باب بنهیم تا آنچه از دست شده و به دست آریم در آن برگها بگذاریم . و بود که سخنى پوشیده آشکار شود و از آن پس که دور مینمود به دست آید . و توفیق ما جز با خدا نیست . بر او توکل کردیم و او ما را بسنده و نیکوکار گزار است . و این در رجب سال چهار صد از هجرت است و درود بر سید ما محمد خاتم پیمبران و هدایت کننده به بهترین راه و بر آل پاک و یاران او باد که ستارگان یقین‏اند . ] [نهج البلاغه]

اوقات شرعی

امروز: یکشنبه 103 آذر 4

چرا عاقل کند کاری که ...

دادستان قم در تاریخ 2 تیرماه 87 با هشدار نسبت به افزایش فعالیت رمالان در شهر مذهبی قم اعلام کرده بود که حداقل 20 رمال در شهرستان قم زندانی هستند و اظهار امیدواری کرده بود که تا قبل از نیمه شعبان بساط کلیه رمالان مستقر در قم برچیده شود. وی 20 آبان ماه نیز از دستگیری 5 رمال و دعانویس خبر داده و تاکید کرده بود این افراد به 1 تا 7 سال زندان محکوم خواهند شد. او 2 آذرماه نیز از بازداشت 12 رمال و دعانویس شامل 9 مرد و 3 زن خبر داد. در تاریخ 8 آذر هم نیروی انتظامی استان قم طرح ویژه‌ای را برای بازداشت رمالان و دعانویسان به اجرا گذاشته است. ماموران ناجا در این طرح عملیاتی هم حداقل 8 تن از رمالان و دعانویسان شهر قم، که عمدتاً در مناطق شیخ‌آباد و نیروگاه مستقر بودند، را بازداشت کردند. دور تازه بازداشت دعانویسان و رمالان پس از آن صورت می‌گیرد که ماه گذشته و بر اساس طرح برخورد با شیادان مدعی مهدویت که تعداد آن‌ها در سه سال اخیر افزایش قابل ملاحظه‌ای داشته است، حکم اعدام «علیرضا پیغان» یکی از مشهورترین این شیادان صادر شد. دادستانی قم ماه گذشته دستور بازداشت 5 مدعی دروغین دیگر مهدویت در استان قم را صادر کرده بود. این 5 نفر طی ماه‌های اخیر ادعا کرده بودند امام دوازدهم، سیزدهم یا چهاردهم! هستند و مریدانی را نیز برای خود دست و پا کرده بودند.

حال باید پرسید: از نظر فرهنگی چه چرخشی در کشور پدید آمده است که چنین موج گستردهای از خرافهگرایی به راه افتاده و اصول اعتقادی مردم را به بازی گرفته است؟ سوال مهم دیگر را اینگونه طرح میکنیم: آگاهی تنها سلاح مبارزه با خرافهگرایی است، رسانهی ملی چقدر در این زمینه تلاش کرده است؟ و غیر از انعکاس هشدارهای مراجع معظم تقلید در این زمینه چه کار فرهنگی شایستهای را سامان داده است؟ جامعهشناسان ما تا کی میخواهند در پیچوخم مباحث تکراری و کلیشهای طلاق و اعتیاد و ... درجا زده و تکرار مکررات بفرمایند و از واقعیات جامعه همیشه چند قدم عقبتر باشند؟